"Mensen met autisme hebben het vaak moeilijk op de werkvloer." Zo begint het artikel in EW Magazine d.d. 25 juli 2024 met de pakkende kop: Hoe autistische collega's onmisbaar werden op de werkvloer. Drie mensen met autisme zijn voor dit artikel geïnterviewd, elk met hun eigen ervaringen.
Arnout Nederpelt had talloze malen gesolliciteerd, maar kreeg telkens afwijzingen. Tijdens een hulptraject kreeg hij de diagnose autisme. Met deze kennis kon hij gerichter zoeken naar bedrijven en banen die beter bij hem pasten. Hij kwam bij een hightechbedrijf te werken waar op dat moment nog weinig was gedaan om het medewerkers zoals Arnout gemakkelijker te maken. In het artikel wordt verteld dat er binnen het bedrijf een intern netwerk werd opgericht voor medewerkers met een neurodivergent brein, dat zich "onder meer inzet voor aanpassingen die de werkvloer neuro-inclusiever maken". Het begon bij bewustwording en leidde via lezingen en bijeenkomsten zelfs tot de verbouwing van twee gebouwen!
Koen Bruning vertelt dat hij jarenlang heeft gemaskeerd, vooral in sociale en professionele omgevingen. "Veel autistische mensen komen vaak grote uitdagingen tegen op de werkvloer. Daar staan talenten tegenover die te danken zijn aan het unieke brein. Als je autisten in hun kracht zet, hebben ze unieke talenten."
Marije Pietersma had het moeilijk op school en liep in haar volwassen leven voortdurend vast in haar werk. "Ik had allerlei hapsnapbaantjes waarin ik me na een half jaar al verveelde, of waar ik de bedrijfscultuur niet snapte. Ik vond het ook altijd veel te druk op de werkvloer en begreep niet waarover collega’s nou weer uren moesten vergaderen.’ Ze was voortdurend doodmoe. ‘Maar als ik bij de huisarts kwam, werd ik naar huis gestuurd met adviezen als: beter slapen, meer vitamines eten.’" Zij kreeg uiteindelijk een autistische burn-out. Op haar 42ste kreeg zij de diagnose autisme, waardoor ze veel dingen in haar leven opeens een stuk beter in perspectief kon plaatsen.
Tot slot komt organisatiewetenschapper en human-resourcespecialist Saskia Schepers aan het woord. Zij schreef het boek Als alle breinen werken met het doel de werkvloer ontvankelijker te maken voor neurodivergente mensen. Ze beschrijft wat nodig is om het werknemers met verschillende breinen tegemoet te komen. Ze geeft ook concrete voorbeelden van wat werknemers kunnen doen.
In het artikel staat ook nog: "Dat autistische mensen geleidelijk meer worden geaccepteerd op de werkvloer, wil nog niet zeggen dat daarmee de negatieve stereotyperingen tot het verleden behoren. De term ‘autist’ wordt nog geregeld gebruikt als een soort scheldwoord of op zijn minst om iemand te diskwalificeren." Ga maar eens bij jezelf na. Hoe vaak hoor jij die term? Ik hoor het geregeld om mij heen, op de meest willekeurige momenten: "Doe niet zo autistisch" of "Ja, dat is mijn autisme" omdat diegene op dat moment een kenmerk van autisme laat zien.
Het is mooi dat we op weg zijn naar een meer neuro-inclusieve samenleving, maar we zijn er nog lang niet. Herken jij jezelf in de verhalen van Arnout, Koen of Marije? Heb jij een baan, maar loop je herhaaldelijk vast op bepaalde punten? Ik kom naar jouw werkplek toe om te kijken welke mogelijkheden er zijn, zodat jij niet meer vastloopt. Of ben je juist op zoek naar een baan die bij jou past, bij een bedrijf waar jij je goed voelt? Samen met jou maak ik een persoonlijk profiel aan, zodat in één oogopslag duidelijk is welke mooie talenten en kwaliteiten jij hebt. Aan de hand van dat profiel gaan we op zoek naar een passende baan.
Het hele artikel lees je hier.